'You do not have to be good'

This was how I spent the first of May, doing an act of avoidance, of postponing prioritized deadlines for the challenge of translating a poem by Mary Oliver again. Today, I knocked off one deadline. Tomorrow, I'll do a Scarlett O'Hara. Thank you, Padma Perez, for posting the Oliver poem in your blog.

Wild Geese

You do not have to be good.
You do not have to walk on your knees
For a hundred miles through the desert, repenting.
You only have to let the soft animal of your body love what it loves.
Tell me about despair, yours, and I will tell you mine.
Meanwhile the world goes on.
Meanwhile the sun and the clear pebbles of the rain
are moving across the landscapes,
over the prairies and the deep trees,
the mountains and the rivers.
Meanwhile the wild geese, high in the clean blue air,
are heading home again.
Whoever you are, no matter how lonely,
the world offers itself to your imagination,
calls to you like the wild geese, harsh and exciting –
over and over announcing your place
in the family of things.

--Mary Oliver

Mga Gansang Ligaw

Di mo kailangan maging mabait.
Di mo kailangan lumakad nang paluhod
Ng isang daang milya sa disyerto, humihingi ng tawad
Kailangan mo lang na payagan ang malambot na hayop ng iyong katawan na mahalin ang gusto niyang mahalin
Sabihin mo sa akin ang iyong kawalan ng pag-asa, at sasabihin ko sa iyo ang akin
Samantala patuloy ang mundo.
Samantala ang araw at ang mga malinaw na bato ng ulan
ay gumagalaw sa kalawakan
sa mga kapatagan at kalaliman ng mga puno
Sa mga bundok at ilog.
Samantala, ang mga gansang ligaw, sa kaitaasan ng malinis na bughaw na hangin
ay pauwi na muli.
Kung sino ka man, gaano ka man kalungkot,
inaalay ng mundo ang kanyang sarili sa iyong imahinasyon
tinatawag ka tulad ng mga gansang ligaw, marahas at nakakagulat—
paulit-ulit na inaanunsyo ang iyong lugar
sa pamilya ng mga bagay-bagay.

--tinangkang isalin sa Pilipino ni Babeth Lolarga